شعر در مورد خبرنگار
شعر در مورد خبرنگار ,شعر در مورد خبرنگاری,شعر طنز در مورد خبرنگار,شعر خبرنگاران,جایزه شعر خبرنگاران,جشنواره شعر خبرنگاران,جایزه شعر خبرنگاران,فراخوان شعر خبرنگاران,دهمین جایزه شعر خبرنگاران,فراخوان جایزه شعر خبرنگاران,شعر خبرنگار,شعر خبرنگاری,شعر روز خبرنگار,شعر طنز خبرنگار,شعر برای خبرنگار,جایزه شعر خبرنگار,شعر درباره خبرنگاری,جایزه کتاب سال شعر خبرنگاران,شعر طنز روز خبرنگار,شعر تبریک روز خبرنگار,شعر طنز روز خبرنگار برای ظریف,شعر برای روز خبرنگار,شعر در مورد روز خبرنگار,شعر رضا رفیع در روز خبرنگار,جشنواره شعر خبرنگار,شعر طنز در مورد خبرنگار,شعری برای خبرنگار
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد خبرنگار برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
دلم خوش است که نامم خبرنگار بُوَد
کسی که بر سر ِ کاری، خفن سوار بُوَد!
دلم خوش است به پُر طمطراقی ِ شغلم
که حاصلش دو سه تا لوح ِ افتخار بُوَد
شعر در مورد خبرنگار
میان ِ مردم و مسوول چون پُلی هستم
که پایه هاش! به دوش ِ من استوار بُوَد
بگو چه کار کنم با اجاره ی منزل
بدین حقوق که قّد ِ سه تا نهار بُوَد؟!
شعر در مورد خبرنگاری
به دست ِ مؤجر ِ بَد، بر سر ِ اجاره بها
حقوق بنده ی بی چاره لـتّ و پار بُوَد
چه قول ها که نداده تعاونی مسکن
که خانه های قشنگی در انتظار بُوَد
شعر طنز در مورد خبرنگار
ولی چه حیف که این خانه جز سرابی نیست
و این تعاونی در حال ِ احتضار بُوَد
خبرنگار، خروسی است جنگی و نا ترس
که سر بریده ی جشن و عزای یار بُوَد!
شعر خبرنگاران
خبرنگار ِبسیجی به جز قلم ، کاغذ
همیشه صاحب یک ضبط و یک نوار بُوَد!
خبرنگار، که سی سال شغل او این است
دوان دوان پی ِ مسوول ِ تازه کار بُوَد
جایزه شعر خبرنگاران
همیشه در پی ِ سوژه به هر کجا ویلان
و کفش ِ پاره اش البته سوگوار بُوَد!
ز دست ِ خیل ِ طلبکار با دوی صد متر
همیشه یک تنه در حالت ِ فرار بُوَد!
جشنواره شعر خبرنگاران
خبرنــگار، نــگویـد تمـلقی عــمرا
نگو که مصرع بالایی ام شعار بُوَد!
به رغم این همه اوصاف عاشق ِ کار است
اگر چه بر سر ِ راهش هزار خار بُوَد
شعر در مورد خبرنگار
و جالب این که به دست ِ «دبیرِ» محترمش
خبرنگار به صد کنترل دچار بُوَد
اگر چه کنترل این جا نمی شود سانسور
دبیر هم به خدا تحت ِ صد «فشار» بُوَد!
فراخوان شعر خبرنگاران
اشارتی گذرا کرده ام به این حرفه
چرا که درد ِ دل ِ بنده بی شمار بُوَد
اگر چه سخت و زیان آور است شغل ِ حقیر
دوای خستگی ام، عشق ِ این دیار بُوَد